Neylersin, ölüm herkesin başında...
İnsanoğlu ölüme nişanlı doğuyor, dünyaya ilk geldiği andan itibaren, doğan herkes ölüme aday. İstese de istemese de, ölüm hayatın gerçeği ve kaçınılmaz.
Hayrünnisa YURÇ
-
Neylersin ölüm herkesin başında,
Uyudun uyanamadın olacak,
Kimbilir nerde, nasıl kaç yaşında.
Bir namazlık saltanatın olacak,
Musalla taşında..
Cahit Sıtkı Tarancı.
İnsanoğlu ölüme nişanlı doğuyor, dünyaya ilk geldiği andan itibaren, doğan herkes ölüme aday. İstese de istemese de, ölüm hayatın gerçeği ve kaçınılmaz. Herkes öleceğini biliyor ama, önden gidenler özleniyor, boşlukları dolmuyor. Yaşarken anlaşılamayan gerçekler çoğunlukla gidenler gittikten sonra anlaşılıyor ve insan en çok yakınları gittiğinde öbür alemle ,ölümle yüzleşiyor. Yaşı ilerledikçe de her ölenle biraz biraz ölüyor.
Zamanı, sır ölümün. Şükürler olsun ki sır olarak bırakmış Rabbimiz, bizden gizlemiş, “Bir ay, ya da bir hafta sonra öleceksiniz!” dese nasıl geçerdi o zama, hayal bile edemiyorum. Bunun bir hikmeti de her zaman hazır olmaya çalışmak, Azrailin bizi her yerde bekliyor olabileceğini unutmamak. Ama biz ölümü hep hastalara, yaşlılara yakıştırıyoruz ve hiiç üzerimize almıyoruz.
Geçenlerde bir arkadaşımın apartmanından cenaze çıkarken gören karşı apartmandakiler, öleni arkadaşımın yaşlı babası zannediyorlar. Oysa ölen daha on gün önce evlenen genç bir bayan! Bunlar bize ibret olmalı. Ülkemizin Güney doğusundaki büyük depremlerde gençler, yaşlılar, çocuklar, bebekler öldüler. Bu durum, alana çok büyük bir ders niteliği taşıyor. Ama, üzerimize adeta ölü toprağı serpilmiş gibi hiç ibret almadık, eski tas eski hamam, değişen bir şey yok maalesef! Oysa, her akşam küçük ölüm olan uykuyla ölüyor, her sabah yeniden diriliyoruz...
Bu dünyada küçücük bir şirket bile kâr zarar hesabı yapıyor, devlete vergi veriyor. Kurumlara müfettişler geliyor, okullarda sağlanan imkanların hesabı soruluyor ve öğrenciler sınava tabi tutuluyor, kurallara uymayanlar disipline sevkediliyor. Bize sağlanan bunca imkanın, konforun ve bahşedilen ömürün hesabı da sorulacaktır. Ölüm bir bitiş, bir son değil, esas işler orada başlıyor.
Evet, hatasız hiç kimse yok. İnsan demek noksan demek derler, ama hataları telafi etmeye çalışmak, iyiliklerimizi artırmaya gayret etmek lazım. Yaşlıların, gariplerin, hastaların gönlünü almak, onlarla dualar etmek, bu sıcak günlerde sokak hayvanlarına su vermek, ölenlerimizin ardından da su hayırları yapmak ilk aklıma gelenler. Tabii ki sizler çok daha fazlasını yapıyorsunuzdur, hani imtihanlarda yanlışlar çok olursa doğruları götürüyor ya, bizim de yanlışlarımızı tövbe ve iyilikler silgileriyle silmemiz ve kalan ömrümüzde Rabbimizin istediği şekilde, daha iyiye, daha güzele doğru, yılmadan, bıkmadan çalışmamız gerekiyor.
Batan her güneş, biten her gün bize ömrümüzün de bir gün biteceğini ve her geçen zaman ebedi aleme dah öok yaklaştığımızı anlatıyor....
Bu fani dünyadan güzel bir şekilde uğurlanmak ve ötelerden güzel bir şekilde karşılanmak duasıyla...
