Bahar gelince...
BAHAR GELİNCE SEYREDİN, NASIL SÜSLER BAYIRLARI, ŞU YEMYEŞİL ÇAYIRLARI, GELİN YÜZLÜ PAPATYALAR, GÜZEL GÖZLÜ PAPATYALAR..
Hayrünnisa YURÇ
-
Mevsimler hep konuşur bizimle; ilk baharda gönüllere neşe saçarak konuşur bizimle, omuzlarına yeşil şalını alan kırlarda koşmak, yemyeşil çimenleri koklamak, tazelik ve saflık kokan papatyaları, kıpkırmızı gelincikleri selamlamak isteriz hepimiz ve kupkuru dallardan çıkan ipek gibi yaprakların mesajlarını alırız. Onlar bize, “Bu kurumuş kemiklere kim can verecek? “ diye soranlara cevap verirler yüksek sesle...
Ve yeşil çimenlerin üzerine konuk olur her gün üzerine cennetten bir damla damlatılan, şifa deposu Karahindibalar, daha sonra da tüy gibi olup hafif rüzgarda salınıp tohumlarını salarlar kainata. Ve ağaçlar yeşillenir, dört mevsim yeşil kalan yorgun çam ağaçlarına eşlik ederler, artık kainat şehrayin yaşatırken gönüllere, erguvan ağaçları mis gibi kokularıyla geliverirler ve dallarıyla gönlümün ellerinden tutup beni çocukluğuma götürüverirler. Mahallemizdeki göçmen komşularımızın ülkelerinden gelirken getirdikleri ve kapılarının önüne diktikleri erguvan ağaçlarını hatırlarım. Onları bırakmaya kıyamamışlar, belki de her giriş çıkışlarında hasret gideriyorlardır ve rüzgarın gemisiyle, bu güzel kokuları yolluyorlardır, çocukluklarının, gençliklerinin geçtiği yerlere. Ve Nuri Pakdil in sözleri geliyor gönlüme, “Göçmenler kırlangıçlar gibidirler, onları incitmeyin, hiç kimse vatanından gönül rızasıyla çıkmaz.” diyor...
Kuşlar demişken, ilkbahar kuşları nasıl coşturuyor ve her biri renk renk çiçeklerin, ipek gibi yaprakların arasında nasıl güzel şakıyorlar. Ya bülbül, en güzel şarkılarını söylüyor güllere ve mest ediyor dinleyenleri. Kiraz ağaçlarının çiçekleri de sessiz şarkılar söyler bize. Ve Japonlar gelir aklıma; atom bombası felaketinden sonra güçlenen Japonya’ya Amerika Kiraz ağacı fidanları hediye eder. Sahil boyunca dizilen kiraz ağaçlarının açacağı anı yakalamak ve bu coşkuyu yaşamak için akşamdan kiraz ağaçlarının altında yatan Japonlar bunu şenlik haline getirip öyle karşılıyorlar...
A-bı hayat nisan yağmurları, her mahlukatın kabiliyetine göre şekilleniyor ve kainat bu yağmurlarla daha bir yeşilleniyor, seyre doyulmayacak yeşlillikler gönüllere şifa oluyor. Sıra delikanlıların coşkulu yürekleri gibi açan ortancalara geliyor ve onlarda ayrı bir güzellik katıyor kainata. Hak’tan gelen fermanla sıra sıra diziliyor çiçekler, mis gibi kokular yayılıyor etrafa. Sabah ezanından önce penceremizi aralarsak her birinin sesli ya da sessiz tesbihlerini duyuyoruz. Yorgun ruhlara şifa sunuyor her biri ve Yunus Emre nin dediği gibi, “Hep baharlar açılır, tesbih okur çiçekler. Birbirinden seçilir tesbih okur çiçekler. Zakir başı laleler, Tarikince varalar. Tesbih okur çiçekler. Hak Cemalin göreler, tesbih okur çiçekler...”
Marifet onlara bakıp Allah’ın isimlerini okuyabilmek, gördüğümüz her güzelliğe ne kadar güzel diye değil, ne kadar güzel yaratılmış, diyerek bakabilmek ve bize verdikleri mesajları doğru okuyabilmek. Böyle olabilmek ve gönüllerdeki bahar çiçeklerinin hiç solmaması dileğiyle....
